Evaluaties en reviews
Waarom zou je voor KLEUR! kiezen? De beste manier om je daar over te informeren is via de evaluaties en reviews van professionals die jou voorgingen. Kijk ook eens bij de FAQ voor de meest gestelde vragen van klanten voordat zij met KLEUR! in zee gingen.
De overall evaluatie van meer dan tweehonderd deelnemers aan de trainingen van KLEUR! is 9,1.
De woorden die ze gebruikten om de trainingen te beschrijven:
“inzichtelijk, inspirerend, wisseling van perspectief, eyeopener, opwindend, motiverend, duurzaam, confronterend, geruststellend, praktisch, bruikbaar, pragmatisch, verhelderend, evenwichtig, systematisch, uitdagend, interactief.”
Reviews
Klantcases
Inzichten
Reviews
Klantcases
Deze verhalen zijn niet herleidbaar tot echte coachklanten, ze bevatten ingrediënten die aan de orde kunnen komen.
Alle gelijkenissen met echte coachklanten berust op louter toeval.
Van routine naar voldoening
Wellicht herken je je in het verhaal van Renée, een senior professional die worstelt met een veranderend toekomst- en carrièreperspectief. Zij heeft het merendeel van haar werkende leven achter de rug en daarbij de nodige levenservaring opgedaan. Haar werk heeft haar erkenning en waardering van anderen opgeleverd.
Van vastgelopen naar energie en leiderschap
Wellicht herken je je in het verhaal van Hugo, een leidinggevende professional die worstelt met leiderschap in een veranderende omgeving. Hij was gewend om gevraagd te worden voor functies en dat werkte altijd goed. Tot nu. De organisatie is veranderd en verwacht nu andere dingen van hem. Hij heeft
Van werkstress naar werkplezier
Wellicht herken je je in het verhaal van Michaela, een young professional die worstelt met werkdruk, hoge verwachtingen en perfectionisme. Zij was gewend om te vertrouwen op haar ratio en controle en altijd snel tot goede resultaten te komen. Tot nu. Haar (nieuwe) werk valt haar best zwaar. Ze
KLEUR! heeft gewerkt voor
Inzichten
Laat ik hier ook iets delen over mijn eigen ervaringen, met coaching, met wijsheid, met intuïtie.
Grenzen
Toen ik begin 30 was liep ik voor de eerste keer tegen mijn grenzen aan. Eerst in mijn baan. Van een operationele managementfunctie was ik doorgegroeid naar een meer tactische managementfunctie in de IT. Mijn baas was ambitieus en ik was ambitieus en wilde het graag goed doen. Het woord “nee” kende ik niet. Avonden en weekenden werd er structureel doorgewerkt. Ik had niet door wat voor een effect dat op mij had. Ook nog een huis gekocht, geen vakantie genomen. En toen klapte mijn relatie en wist ik het niet meer… Het duurde even voordat ik tegen mezelf kon zeggen “ik heb hulp nodig”. Daarna duurde het ook nog even voordat ik een coach durfde te bellen. Ik kende haar van een training die ik via mijn werkgever bij haar gevolgd had. Ik vertrouwde haar en ik voelde me veilig bij haar.
Niet gelukkig
Toen ik eind 30 was reed ik op een avond terug van Utrecht naar Den Haag. Ik had een training bijgewoond waar alle aanwezigen heel positief over waren. Ik voelde dat echter niet. Ik voelde me ongeïnspireerd en ontevreden. Het was druk op de snelweg. Ineens – zonder enige waarschuwing of aankondiging – viel het besef bij me binnen: “Ik ben niet gelukkig met wat ik doe.” Het was geen gedachte, het was een feit, onomstotelijk waar en onontkenbaar. Eenmaal thuisgekomen schreef ik alles op wat er aan inzichten in mij zat. Het was duidelijk: “Ik ga iets anders doen. Nu ik het weet kan ik niet meer op dit pad voortgaan. Dit is niet waar ik gelukkig van word.” Omdat ik net moeder geworden was leek het me verstandig nog even te blijven. Vijf maanden later werd mijn functie heel plotseling weg gereorganiseerd. Blijkbaar was dit de juiste timing.
Intuïtie
Toen ik begin 50 was lagen we met onze zeilboot in Dordrecht. Het was een week met veel regen en wind aan het einde van onze zomervakantie. Naast de haven lag de grote kerk en ieder kwartier werden we van de ochtend tot de avond getrakteerd op een klein klokkenspel. Mijn oog viel op een plakkaat met de aankondiging dat er de volgende avond een orgelconcert zou plaatsvinden in de kerk. Iets in mij zei mij dat ik er naartoe moest gaan. Ik nam een notitieboekje mee. Ik luisterde naar het concert en probeerde niets te verwachten. Me te ontspannen en gedachten los te laten. Als er niets gebeurde was het ook goed, je kunt het immers niet afdwingen. En subtiel maar onmiskenbaar kwam daar het besef: “Mijn baan bij de hogeschool heeft zijn langste tijd gehad. Er zit geen uitdaging meer in. Ik wil mensen begeleiden voor wie ik daadwerkelijk bedoeld ben.”
Ben jij nieuwsgierig naar jezelf en wil jij ook je zelfbewustzijn, zelfregie en zelfverwezenlijking vergroten? Dan daag ik je uit om uit je comfortzone te komen en contact op te nemen.